Surah Al-Muddaththir ( The One Enveloped )

Azəri

Surah Al-Muddaththir ( The One Enveloped ) - Aya count 56

يَٰٓأَيُّهَا ٱلْمُدَّثِّرُ ﴿١﴾

Ey (libasına) bürünüb sarınan (Peyğəmbər)!

قُمْ فَأَنذِرْ ﴿٢﴾

Qalx (qövmünü Allahın əzabı ilə) qorxut!

وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ﴿٣﴾

Öz Rəbbini uca tut!

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾

Libasını təmizlə! (Nəfsini günahlardan pak et!)

وَٱلرُّجْزَ فَٱهْجُرْ ﴿٥﴾

(Əzaba səbəb olacaq) pis şeylərdən uzaqlaş! (Bütləri tərk et!)

وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ ﴿٦﴾

(Etdiyin yaxşılığı) çox bilib başa qalxma! (Heç kəsə minnət qoyma!)

وَلِرَبِّكَ فَٱصْبِرْ ﴿٧﴾

Rəbbinin yolunda (Rəbbinin rizasını qazanmaq üçün bu yolda sənə üz verəcək bütün çətinliklərə) səbr et!

فَإِذَا نُقِرَ فِى ٱلنَّاقُورِ ﴿٨﴾

Elə ki, sur çalındı,

فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍۢ يَوْمٌ عَسِيرٌ ﴿٩﴾

O gün çox ağır bir gün olacaqdır;

عَلَى ٱلْكَٰفِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍۢ ﴿١٠﴾

(O gün) kafirlər üçün asan olmayacaqdır!

ذَرْنِى وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًۭا ﴿١١﴾

(Ya Peyğəmbər!) Məni Öz yaratdığım kimsə ilə tək burax! (Vəlid ibn Müğirə kimi kafirin cəzasını yalnız Mənə tapşır!)

وَجَعَلْتُ لَهُۥ مَالًۭا مَّمْدُودًۭا ﴿١٢﴾

Mən ona bollu mal-dövlət əta etdim;

وَبَنِينَ شُهُودًۭا ﴿١٣﴾

Yanında hazır duran oğullar (verdim);

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمْهِيدًۭا ﴿١٤﴾

Ona (hər şeyi) artıqlaması ilə müyəssər etdim (sərvət və mənsəbi ayağının altına döşədim).

ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ ﴿١٥﴾

(Bütün bunlardan) sonra yenə də (var-dövlətini) artırmağımı istəyir.

كَلَّآ ۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِءَايَٰتِنَا عَنِيدًۭا ﴿١٦﴾

Xeyr (bu ola bilməz). Çünki o, ayələrimizə qarşı inadkar oldu.

سَأُرْهِقُهُۥ صَعُودًا ﴿١٧﴾

Mən onu məşəqqətli bir əzaba düçar edəcəyəm!

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ﴿١٨﴾

O (Qur’an barəsində) fikirləşdi və (orada deyilənləri öz ürəyində) ölçdü-biçdi.

فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿١٩﴾

Ölüm olsun ona! Necə ölçdü-biçdi?! (Peyğəmbərə sehrbaz dedi).

ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿٢٠﴾

Yenə də ölüm olsun ona! Necə ölçdü-biçdi?!

ثُمَّ نَظَرَ ﴿٢١﴾

Sonra (qövmünün üzünə) baxdı.

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿٢٢﴾

Sonra üz-gözünü turşutdu, qaşqabağını tökdü.

ثُمَّ أَدْبَرَ وَٱسْتَكْبَرَ ﴿٢٣﴾

Sonra da (imandan) üz çevirdi, (Peyğəmbərə tabe olmağa) təkəbbür göstərdi.

فَقَالَ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌۭ يُؤْثَرُ ﴿٢٤﴾

Və dedi: “Bu (sehrbazlardan) öyrənilən sehrdən başqa bir şey deyildir!

إِنْ هَٰذَآ إِلَّا قَوْلُ ٱلْبَشَرِ ﴿٢٥﴾

Bu yalnız bəşər sözüdür!”

سَأُصْلِيهِ سَقَرَ ﴿٢٦﴾

Biz onu Səqərə atacağıq (orada yandıracağıq).

وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا سَقَرُ ﴿٢٧﴾

(Ya Peyğəmbər!) Sən nə bilirsən (haradan bilirsən) ki, nədir Səqər!

لَا تُبْقِى وَلَا تَذَرُ ﴿٢٨﴾

O (heç kəsi sağ) qoymaz və (salamat) buraxmaz!

لَوَّاحَةٌۭ لِّلْبَشَرِ ﴿٢٩﴾

İnsanı yandırıb-yaxar!

عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿٣٠﴾

Onun üstündə on doqquz (nəfər gözətçi mələk) vardır.

وَمَا جَعَلْنَآ أَصْحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةًۭ ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةًۭ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسْتَيْقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلْكِتَٰبَ وَيَزْدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنًۭا ۙ وَلَا يَرْتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلْكِتَٰبَ وَٱلْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌۭ وَٱلْكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًۭا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهْدِى مَن يَشَآءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِىَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾

Biz cəhənnəm gözətçilərini yalnız mələklərdən etdik. Biz onların sayını ancaq kafirlərin imtahana çəkilməsi, kitab verilənlərin yəqinlik hasil etməsi (çünki onların kitablarında bu mələklərin sayı on doqquzdur), iman gətirənlərin imanının daha da artması, kitab əhlinin və mö’minlərin (bununla əlaqədar Muhəmməd əleyhissəlam barəsində) şübhəyə düşməməsi, həmçinin qəlblərində mərəz (nifaq və şəkk mərəzi) olanların və kafirlərin: “Allah bu misalla nə demək istəyir?” – demələri üçün (on doqquz) etdik. Allah istədiyi kimsəni (haqq yoldan) belə sapdırır və istədiyini də doğru yola salır. Rəbbinin ordularını özündən başqası bilməz. Bu (vəsf olunan Səqər) insanlar üçün ancaq bir öyüd-nəsihətdir!

كَلَّا وَٱلْقَمَرِ ﴿٣٢﴾

Xeyr! (İş heç də bu müşriklərin zənn etdiyi kimi deyildir). And olsun aya;

وَٱلَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾

Dönüb-qayıdan (yaxud gündüzün dalınca gələn) gecəyə

وَٱلصُّبْحِ إِذَآ أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾

Və sökülməkdə olan dan yerinə ki,

إِنَّهَا لَإِحْدَى ٱلْكُبَرِ ﴿٣٥﴾

(Cəhənnəm) böyük bəlalardan biridir!

نَذِيرًۭا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾

(O, Allahın əzabı ilə) qorxudur insanları -

لِمَن شَآءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾

Sizdən (yaxşı işlərdə) irəli düşmək, yaxud geri qalmaq istəyənləri!

كُلُّ نَفْسٍۭ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ ﴿٣٨﴾

Hər kəs öz əməlinin girovudur! (Hərə öz əməlinin əvəzini alacaqdır!)

إِلَّآ أَصْحَٰبَ ٱلْيَمِينِ ﴿٣٩﴾

Sağ tərəf sahibləri (əməl dəftərləri sağ əllərinə verilənlər) istisna olmaqla!

فِى جَنَّٰتٍۢ يَتَسَآءَلُونَ ﴿٤٠﴾

Onlar cənnətlərdədirlər; bir-birindən soruşacaqlar;

عَنِ ٱلْمُجْرِمِينَ ﴿٤١﴾

Günahkarlar barəsində (və sonra həmin günahkarlara müraciət edib belə deyəcəklər):

مَا سَلَكَكُمْ فِى سَقَرَ ﴿٤٢﴾

“Sizi Səqərə (Cəhənnəmə) salan nədir?”

قَالُواْ لَمْ نَكُ مِنَ ٱلْمُصَلِّينَ ﴿٤٣﴾

Onlar deyəcəklər: “Biz namaz qılanlardan deyildik;

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ ٱلْمِسْكِينَ ﴿٤٤﴾

Yoxsulu da yedirtməzdik;

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلْخَآئِضِينَ ﴿٤٥﴾

Batilə dalanlarla birlikdə biz də dalardıq;

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿٤٦﴾

Haqq-hesab gününü yalan sayardıq.

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلْيَقِينُ ﴿٤٧﴾

Ölüm bizi haqlayana qədər (bu vəziyyətdə qaldıq)”.

فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ ﴿٤٨﴾

Şəfaət edənlərin şəfaəti onlara fayda verməz!

فَمَا لَهُمْ عَنِ ٱلتَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ ﴿٤٩﴾

Onlara nə olub ki, öyüd-nəsihətdən üz çevirirlər (qaçırlar).

كَأَنَّهُمْ حُمُرٌۭ مُّسْتَنفِرَةٌۭ ﴿٥٠﴾

Onlar sanki vəhşi eşşəklərdir.

فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍۭ ﴿٥١﴾

(O eşşəklər ki) aslandan hürküb qaçarlar!

بَلْ يُرِيدُ كُلُّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًۭا مُّنَشَّرَةًۭ ﴿٥٢﴾

Xeyr, onların hər biri özünə (göydən) nazil olmuş səhifələr verilməsini istəyər.

كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلْءَاخِرَةَ ﴿٥٣﴾

Xeyr, daha doğrusu, onlar axirətdən qorxmazlar!

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذْكِرَةٌۭ ﴿٥٤﴾

Xeyr, bu (Qur’an) bir öyüd-nəsihətdir!

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ ﴿٥٥﴾

İstəyənlər ondan öyüd alar.

وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ ٱلتَّقْوَىٰ وَأَهْلُ ٱلْمَغْفِرَةِ ﴿٥٦﴾

Bununla belə, Allah istəməsə, onlar əsla öyüd ala bilməzlər. Qorxub çəkinməyə də, bağışlamağa da layiq olan ancaq Odur!