قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلْفَلَقِ ﴿١﴾
بگو: پناه می‌برم به پروردگار سپیده صبح،
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
از شرّ تمام آنچه آفریده است؛
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
و از شرّ هر موجود شرور هنگامی که شبانه وارد می‌شود؛
وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِى ٱلْعُقَدِ ﴿٤﴾
و از شرّ آنها که با افسون در گره‌ها می‌دمند (و هر تصمیمی را سست می‌کنند)؛
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾
و از شرّ هر حسودی هنگامی که حسد می‌ورزد!