فارسى
سورة نبأ - عدد الآيات 40
عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ ﴿١﴾
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟!
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلْعَظِيمِ ﴿٢﴾
از خبر بزرگ و پراهمیّت (رستاخیز)!
ٱلَّذِى هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿٣﴾
همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند!
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿٤﴾
چنین نیست که آنها فکر می‌کنند، و بزودی می‌فهمند!
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿٥﴾
باز هم چنین نیست که آنها می‌پندارند، و بزودی می‌فهمند (که قیامت حق است)!
أَلَمْ نَجْعَلِ ٱلْأَرْضَ مِهَٰدًۭا ﴿٦﴾
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟!
وَٱلْجِبَالَ أَوْتَادًۭا ﴿٧﴾
و کوه‌ها را میخهای زمین؟!
وَخَلَقْنَٰكُمْ أَزْوَٰجًۭا ﴿٨﴾
و شما را بصورت زوجها آفریدیم!
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًۭا ﴿٩﴾
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم،
وَجَعَلْنَا ٱلَّيْلَ لِبَاسًۭا ﴿١٠﴾
و شب را پوششی (برای شما)،
وَجَعَلْنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشًۭا ﴿١١﴾
و روز را وسیله‌ای برای زندگی و معاش!
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًۭا شِدَادًۭا ﴿١٢﴾
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم!
وَجَعَلْنَا سِرَاجًۭا وَهَّاجًۭا ﴿١٣﴾
و چراغی روشن و حرارت‌بخش آفریدیم!
وَأَنزَلْنَا مِنَ ٱلْمُعْصِرَٰتِ مَآءًۭ ثَجَّاجًۭا ﴿١٤﴾
و از ابرهای باران‌زا آبی فراوان نازل کردیم،
لِّنُخْرِجَ بِهِۦ حَبًّۭا وَنَبَاتًۭا ﴿١٥﴾
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم،
وَجَنَّٰتٍ أَلْفَافًا ﴿١٦﴾
إِنَّ يَوْمَ ٱلْفَصْلِ كَانَ مِيقَٰتًۭا ﴿١٧﴾
(آری) روز جدایی، میعاد همگان است!
يَوْمَ يُنفَخُ فِى ٱلصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًۭا ﴿١٨﴾
روزی که در «صور» دمیده می‌شود و شما فوج فوج (به محشر) می‌آیید!
وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتْ أَبْوَٰبًۭا ﴿١٩﴾
و آسمان گشوده می‌شود و بصورت درهای متعددی درمی‌آید!
وَسُيِّرَتِ ٱلْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿٢٠﴾
و کوه‌ها به حرکت درمی‌آید و بصورت سرابی می‌شود!
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًۭا ﴿٢١﴾
مسلّماً (در آن روز) جهنّم کمینگاهی است بزرگ،
لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابًۭا ﴿٢٢﴾
و محل بازگشتی برای طغیانگران!
لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحْقَابًۭا ﴿٢٣﴾
مدّتهای طولانی در آن می‌مانند!
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًۭا وَلَا شَرَابًا ﴿٢٤﴾
در آنجا نه چیز خنکی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارایی،
إِلَّا حَمِيمًۭا وَغَسَّاقًۭا ﴿٢٥﴾
جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون!
جَزَآءًۭ وِفَاقًا ﴿٢٦﴾
این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)!
إِنَّهُمْ كَانُواْ لَا يَرْجُونَ حِسَابًۭا ﴿٢٧﴾
چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند،
وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابًۭا ﴿٢٨﴾
و آیات ما را بکلی تکذیب کردند!
وَكُلَّ شَىْءٍ أَحْصَيْنَٰهُ كِتَٰبًۭا ﴿٢٩﴾
و ما همه چیز را شمارش و ثبت کرده‌ایم!
فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿٣٠﴾
پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم!
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿٣١﴾
مسلّماً برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است:
حَدَآئِقَ وَأَعْنَٰبًۭا ﴿٣٢﴾
باغهایی سرسبز، و انواع انگورها،
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًۭا ﴿٣٣﴾
و حوریانی بسیار جوان و هم‌سن و سال،
وَكَأْسًۭا دِهَاقًۭا ﴿٣٤﴾
و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)!
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًۭا وَلَا كِذَّٰبًۭا ﴿٣٥﴾
در آنجا نه سخن لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند و نه دروغی!
جَزَآءًۭ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابًۭا ﴿٣٦﴾
این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیه‌ای است کافی!
رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ٱلرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًۭا ﴿٣٧﴾
همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)!
يَوْمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلْمَلَٰٓئِكَةُ صَفًّۭا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًۭا ﴿٣٨﴾
روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف می‌ایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمی‌گویند، و (آنگاه که می‌گویند) درست می‌گویند!
ذَٰلِكَ ٱلْيَوْمُ ٱلْحَقُّ ۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا ﴿٣٩﴾
آن روز حق است؛ هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمی‌گزیند!
إِنَّآ أَنذَرْنَٰكُمْ عَذَابًۭا قَرِيبًۭا يَوْمَ يَنظُرُ ٱلْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلْكَافِرُ يَٰلَيْتَنِى كُنتُ تُرَٰبًۢا ﴿٤٠﴾
و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده می‌بیند، و کافر می‌گوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمی‌شدم)!»