كوردی
سورة التكویر - عدد الآيات 29
إِذَا ٱلشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿١﴾
کاتێك خۆر ده‌پێچرێته‌وه و ڕووناکی نامێنێت.
وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتْ ﴿٢﴾
کاتێکیش ئه‌ستێره‌کان (له خو‌لگه‌ی خۆیان) ده‌ترازێن و ده‌ده‌ن به‌یه‌کدا.
وَإِذَا ٱلْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿٣﴾
کاتێك کێوه‌کان له شوێنی خۆیان هه‌ڵده‌که‌نرێن و به‌ملاولادا ده‌برێن.
وَإِذَا ٱلْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾
کاتێك حوشترانی ئاوس که ته‌مه‌نی باردارییان ده مانگه گوێیان پێنادرێت (بێگومان ئه‌و وشترانه لای عه‌ره‌ب زۆر نازدارن).
وَإِذَا ٱلْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾
کاتێك گیانله‌به‌رانی کێوی و وه‌حشی و دڕنده به ده‌وری یه‌کدا کۆده‌کرێنه‌وه (ئه‌وانیش دڕندایه‌تی خۆیانیان له بیر ده‌چێته‌وه له سامناکی ئه‌و ڕۆژه).
وَإِذَا ٱلْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿٦﴾
کاتێك ده‌ریاکان گڕ ده‌درێن (دیاره که ته‌قینه‌وه‌ی ئه‌تۆمی ڕووده‌دات و ئاوی ده‌ریاکان ده‌بنه‌وه به هایدرۆجین و ئۆکسجین).
وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾
کاتێك گیانی هه‌ر که‌س ده‌گه‌رێته‌وه بۆ لاشه‌ی و جووت ده‌بێته‌وه له‌گه‌ڵیدا.
وَإِذَا ٱلْمَوْءُۥدَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾
کاتێك کچی زینده به‌چاڵکراو پرسیاری لێده‌کرێت.
بِأَىِّ ذَنۢبٍۢ قُتِلَتْ ﴿٩﴾
به چ گوناهێك، به چ تۆمه‌تێك کوژرا؟!
وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿١٠﴾
کاتێك نامه‌ی کرده‌وه‌کان واڵا ده‌کرێت.
وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتْ ﴿١١﴾
کاتێك ئاسمان لاده‌برێن و داده‌ماڵرێن.
وَإِذَا ٱلْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿١٢﴾
کاتێك دۆزه‌خ داده‌گیرسێت و تاوده‌درێت.
وَإِذَا ٱلْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾
کاتێك به‌‌هه‌شت نزیك ده‌خرێته‌وه (له خواناسان).
عَلِمَتْ نَفْسٌۭ مَّآ أَحْضَرَتْ ﴿١٤﴾
ئیتر ئه‌و کاته هه‌رکه‌س ده‌زانێت چی ئاماده کردووه و چ توێشوویه‌کی پێیه.
فَلَآ أُقْسِمُ بِٱلْخُنَّسِ ﴿١٥﴾
سوێند به‌و ئه‌ستێرانه‌ی که په‌نهان ده‌بن و ون ده‌بن له‌چاو، یاخود به‌هۆی سوڕانه‌وه‌ی زه‌وی و خۆیانه‌وه (به‌هۆی هه‌ڵهاتنی خۆره‌وه) ون ده‌بن.
ٱلْجَوَارِ ٱلْكُنَّسِ ﴿١٦﴾
به‌و هه‌سارانه‌ی که په‌نا ده‌گرن و دیار نامێنن.
وَٱلَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾
به‌و شه‌وه‌ی که دادێت و تاریکایه‌که‌ی ڕوومان تێده‌کات.
وَٱلصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾
به به‌ره‌به‌یان که پشووی تێدێت، وه‌کو زینده‌وه‌رێك ئاهی تێدێته‌وه و ده‌ست ده‌کات به هه‌ناسه‌دان و ژیان و ڕووناکیه‌که‌ی ده‌رده‌که‌وێت.
إِنَّهُۥ لَقَوْلُ رَسُولٍۢ كَرِيمٍۢ ﴿١٩﴾
(سوێند به‌وانه هه‌مووی) به‌ڕاستی، بێ دوودڵی ئه‌م قورئانه له‌زاری نێردراوێکی به‌ڕێزه‌وه‌یه (که جوبره‌ئیله).
ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى ٱلْعَرْشِ مَكِينٍۢ ﴿٢٠﴾
خاوه‌نی هێزو ده‌سه‌ڵاته و لای خاوه‌نی عه‌رش، فریشته‌یه‌کی پایه‌داره.
مُّطَاعٍۢ ثَمَّ أَمِينٍۢ ﴿٢١﴾
فه‌رمانڕه‌وایه له‌وێ، هه‌روه‌ها ئه‌مین و دڵسۆزه له کاره‌کانیدا.
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍۢ ﴿٢٢﴾
دڵنیابن که هاورێکه‌تان { محمد (صلی الله علیه وسلم) } شێت نیه و (له‌که‌ماڵی ژیریدایه).
وَلَقَدْ رَءَاهُ بِٱلْأُفُقِ ٱلْمُبِينِ ﴿٢٣﴾
بێگومان محمد (صلی الله علیه وسلم) جوبره‌ئیلی بینی به ئاشکرا له ئاسۆی نومایاندا.
وَمَا هُوَ عَلَى ٱلْغَيْبِ بِضَنِينٍۢ ﴿٢٤﴾
هه‌رچی پێ ده‌گات، له جیهانی نهێنی و شاراوه‌کانه‌وه، لێتان ناشارێته‌وه و ڕاستیتان پێ ڕاده‌گه‌یه‌نێت چونکه هه‌رگیز له گه‌یاندنی په‌یامه‌که‌یدا ڕژدو ڕه‌زیل نیه.
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَٰنٍۢ رَّجِيمٍۢ ﴿٢٥﴾
ئه‌م قورئانه گوفتاری شه‌یتانی نه‌فرین لێکراو نیه.
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾
ئیتر بۆ کوێ ده‌چن؟ ڕوو ده‌که‌نه کوێ؟ ڕوو ده‌که‌نه کێ؟
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌۭ لِّلْعَٰلَمِينَ ﴿٢٧﴾
ئه‌م قورئانه ته‌نها یادخه‌ره‌وه‌یه بۆ سه‌رجه‌م دانیشتووانی زه‌وی (بۆ په‌ری و ئاده‌میزاد له هه‌موو سه‌رده‌مه‌کاندا).
لِمَن شَآءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾
بۆ ئه‌وانه‌تان که ده‌یانه‌وێت ڕێبازی ڕاست و دروست بگرنه‌به‌ر.
وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٢٩﴾
ویستی ئێوه‌ش نایه‌ته دێته دی مه‌گه‌ر کاتێك خوای په‌روه‌ردگاری جیهانیان بیه‌وێت، (هه‌رکه‌س ویستی خێری هه‌بێت خوای گه‌وره سه‌ربه‌رستی لێ زه‌وت ناکات، له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌شدا هه‌ر ئه‌وه پێش دێت که ویستی خوای له‌سه‌ره و توانای تێگه‌یشتنمان له نهێنی و شاراوه‌کا‌ن زۆر سنوورداره).