وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرْقًۭا ﴿١﴾
(അവിശ്വാസികളിലേക്ക്) ഇറങ്ങിച്ചെന്ന് (അവരുടെ ആത്മാവുകളെ) ഊരിയെടുക്കുന്നവ തന്നെയാണ സത്യം.
وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشْطًۭا ﴿٢﴾
(സത്യവിശ്വാസികളുടെ ആത്മാവുകളെ) സൌമ്യതയോടെ പുറത്തെടുക്കുന്നവ തന്നെയാണ, സത്യം.
يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِى ٱلْحَافِرَةِ ﴿١٠﴾
അവര് പറയും: തീര്ച്ചയായും നാം (നമ്മുടെ) മുന്സ്ഥിതിയിലേക്ക് മടക്കപ്പെടുന്നവരാണോ?
قَالُواْ تِلْكَ إِذًۭا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌۭ ﴿١٢﴾
അവര് പറയുകയാണ്: അങ്ങനെയാണെങ്കില് നഷ്ടകരമായ ഒരു തിരിച്ചുവരവായിരിക്കും അത്.
إِذْ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلْوَادِ ٱلْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿١٦﴾
ത്വുവാ എന്ന പരിശുദ്ധ താഴ്വരയില് വെച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്റെ രക്ഷിതാവ് അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ച് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞ സന്ദര്ഭം:
ٱذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ﴿١٧﴾
നീ ഫിര്ഔന്റെ അടുത്തേക്കു പോകുക. തീര്ച്ചയായും അവന് അതിരുകവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ ﴿١٨﴾
എന്നിട്ട് ചോദിക്കുക: നീ പരിശുദ്ധി പ്രാപിക്കാന് തയ്യാറുണ്ടോ?
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ ﴿١٩﴾
നിന്റെ രക്ഷിതാവിങ്കലേക്ക് നിനക്ക് ഞാന് വഴി കാണിച്ചുതരാം. എന്നിട്ട് നീ ഭയപ്പെടാനും (തയ്യാറുണ്ടോ?)
فَأَرَىٰهُ ٱلْءَايَةَ ٱلْكُبْرَىٰ ﴿٢٠﴾
അങ്ങനെ അദ്ദേഹം (മൂസാ) അവന്ന് ആ മഹത്തായ ദൃഷ്ടാന്തം കാണിച്ചുകൊടുത്തു.
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلْأَعْلَىٰ ﴿٢٤﴾
ഞാന് നിങ്ങളുടെ അത്യുന്നതനായ രക്ഷിതാവാകുന്നു എന്ന് അവന് പറഞ്ഞു.
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلْءَاخِرَةِ وَٱلْأُولَىٰٓ ﴿٢٥﴾
അപ്പോള് പരലോകത്തിലെയും ഇഹലോകത്തിലെയും ശിക്ഷയ്ക്കായി അല്ലാഹു അവനെ പിടികൂടി.
إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَعِبْرَةًۭ لِّمَن يَخْشَىٰٓ ﴿٢٦﴾
തീര്ച്ചയായും അതില് ഭയപ്പെടുന്നവര്ക്ക് ഒരു ഗുണപാഠമുണ്ട്.
ءَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ ۚ بَنَىٰهَا ﴿٢٧﴾
നിങ്ങളാണോ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടാന് കൂടുതല് പ്രയാസമുള്ളവര്. അതല്ല; ആകാശമാണോ? അതിനെ അവന് നിര്മിച്ചിരിക്കുന്നു.
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّىٰهَا ﴿٢٨﴾
അതിന്റെ വിതാനം അവന് ഉയര്ത്തുകയും, അതിനെ അവന് വ്യവസ്ഥപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَىٰهَا ﴿٢٩﴾
അതിലെ രാത്രിയെ അവന് ഇരുട്ടാക്കുകയും, അതിലെ പകലിനെ അവന് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
أَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعَىٰهَا ﴿٣١﴾
അതില് നിന്ന് അതിലെ വെള്ളവും സസ്യജാലങ്ങളും അവന് പുറത്തു കൊണ്ടുവരികയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
مَتَٰعًۭا لَّكُمْ وَلِأَنْعَٰمِكُمْ ﴿٣٣﴾
നിങ്ങള്ക്കും നിങ്ങളുടെ കന്നുകാലികള്ക്കും ഉപയോഗത്തിനായിട്ട്
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ ٱلْإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ ﴿٣٥﴾
അതായതു മനുഷ്യന് താന് അദ്ധ്വാനിച്ചു വെച്ചതിനെപ്പറ്റി ഓര്മിക്കുന്ന ദിവസം.
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفْسَ عَنِ ٱلْهَوَىٰ ﴿٤٠﴾
അപ്പോള് ഏതൊരാള് തന്റെ രക്ഷിതാവിന്റെ സ്ഥാനത്തെ ഭയപ്പെടുകയും മനസ്സിനെ തന്നിഷ്ടത്തില് നിന്ന് വിലക്കിനിര്ത്തുകയും ചെയ്തുവോ
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَىٰهَا ﴿٤٢﴾
ആ അന്ത്യസമയത്തെപ്പറ്റി, അതെപ്പോഴാണ് സംഭവിക്കുക എന്ന് അവര് നിന്നോട് ചോദിക്കുന്നു.
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَىٰهَا ﴿٤٥﴾
അതിനെ ഭയപ്പെടുന്നവര്ക്ക് ഒരു താക്കീതുകാരന് മാത്രമാണ് നീ.