سورة التكوير

Sindhi

سورة التكوير - عدد الآيات 29

إِذَا ٱلشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿١﴾

جڏھن سج ويڙھبو.

وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتْ ﴿٢﴾

۽ جڏھن تارا ميرا ٿيندا.

وَإِذَا ٱلْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿٣﴾

۽ جڏھن جبل ھلايا ويندا.

وَإِذَا ٱلْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾

۽ جڏھن ڍُڪيون ويامڻ تي ڏاچيون بيڪار ڇڏبيون.

وَإِذَا ٱلْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾

۽ جڏھن جھنگلي جانور گڏ ڪبا.

وَإِذَا ٱلْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿٦﴾

۽ جڏھن درياءَ (باھ وانگر) تپائبا.

وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾

۽ جڏھن جيءَ پاڻ ۾ ملائبا.

وَإِذَا ٱلْمَوْءُۥدَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾

۽ جڏھن جيئري پوريل نياڻي پڇبي ته.

بِأَىِّ ذَنۢبٍۢ قُتِلَتْ ﴿٩﴾

ڪھڙي ڏوھ ڪري ماري وئي.

وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿١٠﴾

۽ جڏھن اعمالناما کولبا.

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتْ ﴿١١﴾

۽ جڏھن آسمان ڇلبو.

وَإِذَا ٱلْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿١٢﴾

۽ جڏھن دوزخ ٻاربو.

وَإِذَا ٱلْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾

۽ جڏھن بھشت ويجھو ڪبو.

عَلِمَتْ نَفْسٌۭ مَّآ أَحْضَرَتْ ﴿١٤﴾

(تڏھن) ھر ھڪ جيءُ جيڪي حاضر آندو سو ڄاڻندو.

فَلَآ أُقْسِمُ بِٱلْخُنَّسِ ﴿١٥﴾

پوئتي ھٽندڙ تارن جو قَسم کڻان ٿو.

ٱلْجَوَارِ ٱلْكُنَّسِ ﴿١٦﴾

جي (ڪڏھن) سڌا ھلندڙ آھن (ڪڏھن) لڪي ويندڙ آھن.

وَٱلَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾

۽ قسم آھي رات جو جڏھن پوئتي موٽندي آھي.

وَٱلصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾

۽ قسم آھي صُبح جو جڏھن روشن ٿئي.

إِنَّهُۥ لَقَوْلُ رَسُولٍۢ كَرِيمٍۢ ﴿١٩﴾

ته بيشڪ اھو (قرآن) ھڪ موڪليل سڳوري (مَلَڪ) جو پيغام ڏيڻ آھي.

ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى ٱلْعَرْشِ مَكِينٍۢ ﴿٢٠﴾

جو سگھ واري عرش جي مالڪ (الله) وٽ وڏي مرتبي وارو آھي.

مُّطَاعٍۢ ثَمَّ أَمِينٍۢ ﴿٢١﴾

جو مڃوتيءَ وارو اُتي (مَلڪوت ۾) امين آھي.

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍۢ ﴿٢٢﴾

۽ (ھي) اوھان جو سنگتي (ﷴ ﷺ ڪو) چريو نه آھي.

وَلَقَدْ رَءَاهُ بِٱلْأُفُقِ ٱلْمُبِينِ ﴿٢٣﴾

۽ بيشڪ (اوھان جي سنگتي) اُن (مَلَڪ) کي آسمان جي پڌري ڪناري تي (چتائي) ڏٺو آھي.

وَمَا هُوَ عَلَى ٱلْغَيْبِ بِضَنِينٍۢ ﴿٢٤﴾

۽ اُھو (اوھان جو سنگتي) ڳجھ (جي ڳالھ ڏسڻ) تي بخل ڪندڙ نه آھي.

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَٰنٍۢ رَّجِيمٍۢ ﴿٢٥﴾

۽ قرآن تڙيل شيطان جو ڪلام نه آھي.

فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾

پوءِ ڪيڏانھن وڃو ٿا؟

إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌۭ لِّلْعَٰلَمِينَ ﴿٢٧﴾

ھيءُ (قرآن) جھان وارن جي نصيحت کانسواءِ (ٻيو) ڪي نه آھي.

لِمَن شَآءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾

اوھان مان جيڪو سڌو ھلڻ گھري تنھن لاءِ آھي.

وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٢٩﴾

۽ جھانن جي پالڻھار الله جي گھُر کانسواءِ (ٻيو) ڪي اوھين گھري نه سگھندؤ.