Surah El Mearixh

Shqip

Surah El Mearixh - Aya count 44

سَأَلَ سَآئِلٌۢ بِعَذَابٍۢ وَاقِعٍۢ ﴿١﴾

Një lutës e kerkoi dënimin e pashmangshëm,

لِّلْكَٰفِرِينَ لَيْسَ لَهُۥ دَافِعٌۭ ﴿٢﴾

për jobesimtarët. Atë (dënim) s’ka kush që mund ta ndalë.

مِّنَ ٱللَّهِ ذِى ٱلْمَعَارِجِ ﴿٣﴾

Ai dënim vjen nga All-llahu, pronari ishkallëve të larta (në qiej).

تَعْرُجُ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيْهِ فِى يَوْمٍۢ كَانَ مِقْدَارُهُۥ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍۢ ﴿٤﴾

Atje ngjiten engjëjt dhe shpirti (Xhibrili) në një ditë që zgjatë pesëdhjetë mijë vjet (ose lartësia e atyre shkallëve është pesëdhjetë mijë vjet).

فَٱصْبِرْ صَبْرًۭا جَمِيلًا ﴿٥﴾

Ti, pra, duro me një durim pa ankesë (të mirë).

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُۥ بَعِيدًۭا ﴿٦﴾

Atyre u duket ai larg,

وَنَرَىٰهُ قَرِيبًۭا ﴿٧﴾

Kurse Neve ai na duket afër.

يَوْمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلْمُهْلِ ﴿٨﴾

Dita kur qielli të bëhet si kallaji i shkrirë.

وَتَكُونُ ٱلْجِبَالُ كَٱلْعِهْنِ ﴿٩﴾

Kodrat të bëhen si leshi i lënurur.

وَلَا يَسْـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمًۭا ﴿١٠﴾

Dhe asnjë mik nuk pyet për mikun.

يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ ٱلْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِى مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍۭ بِبَنِيهِ ﴿١١﴾

Edhe pse ata shihen ndërmjet vete (edhe njihen, por ikin prej njëri-tjetrit). Krimineli dëshiron sikur të kishte paguar dënimin e asaj dite me bijtë e vet.

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ ﴿١٢﴾

Dhe me gruan e vet dhe me vëllain e vet.

وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِى تُـْٔوِيهِ ﴿١٣﴾

Edhe me të afërmit e tij që ai te ata mbështetej.

وَمَن فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًۭا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿١٤﴾

Edhe me krejt çka ka në tokë, e vetëm të kishte shpëtuar!

كَلَّآ ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ﴿١٥﴾

Jo, kurrsesi, ajo (para) është Ledhdha - flaka (emër i Xhehennemit).

نَزَّاعَةًۭ لِّلشَّوَىٰ ﴿١٦﴾

Është që heq kapakët e kokës.

تَدْعُواْ مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٧﴾

Që e thërret (tërheq prej vetes) atë që është zbbrapsur e larguar (prej besimit).

وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰٓ ﴿١٨﴾

Dhe që ka tubuar (pasuri) dhe e ka ruajtur (fshehur).

۞ إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾

Është e vërtetë se njeriu është i prirur të jetë i padurueshëm.

إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعًۭا ﴿٢٠﴾

Pse kur e godit ndonjë e keqe, ai ankohet së tepërmi.

وَإِذَا مَسَّهُ ٱلْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾

Ndërkaq, kur e gjen e mira, ai bëhet tepër koprac.

إِلَّا ٱلْمُصَلِّينَ ﴿٢٢﴾

Përveç atyre që falen,

ٱلَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَآئِمُونَ ﴿٢٣﴾

të cilët janë të rregullt në faljen e namazit të tyre.

وَٱلَّذِينَ فِىٓ أَمْوَٰلِهِمْ حَقٌّۭ مَّعْلُومٌۭ ﴿٢٤﴾

Dhe ata që në pasurinë e vet kanë ndarë në një pjesë të caktuar.

لِّلسَّآئِلِ وَٱلْمَحْرُومِ ﴿٢٥﴾

Për lypësin dhe për nevojtarin që nuk lyp.

وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ ٱلدِّينِ ﴿٢٦﴾

Edhe ata që e besojnë bindshëm ditën e gjykimit.

وَٱلَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٢٧﴾

Edhe ata që i frikësohen dënimit nga Zoti i tyre.

إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍۢ ﴿٢٨﴾

Sepse është e vërtetë që nuk ka shpëtim prej dënimit nga Zoti i tyre.

وَٱلَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَٰفِظُونَ ﴿٢٩﴾

Edhe ata që janë ruajtur prej punëve të ndyra (amorale).

إِلَّا عَلَىٰٓ أَزْوَٰجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَٰنُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿٣٠﴾

Me përjashtim ndaj grave të veta dhe ndaj robëreshave që i kanë në posedim, ata nuk qortohen për to.

فَمَنِ ٱبْتَغَىٰ وَرَآءَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْعَادُونَ ﴿٣١﴾

E kush kërkon përveç tyre, të tillët janë të shfrenuar (meritojnë dënim).

وَٱلَّذِينَ هُمْ لِأَمَٰنَٰتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَٰعُونَ ﴿٣٢﴾

Edhe ata që janë besnikë ndaj amanetit që u është besuar dhe ndaj premtimit të dhënë.

وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمْ قَآئِمُونَ ﴿٣٣﴾

Edhe ata që dëshminë e vet e zbatojnë (nuk e mohojnë, nuk e fshehin).

وَٱلَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿٣٤﴾

Edhe ata që janë të kujdesshëm ndaj rregullave të namazit të tyre.

أُوْلَٰٓئِكَ فِى جَنَّٰتٍۢ مُّكْرَمُونَ ﴿٣٥﴾

Të tillët janë në Xhennete dhe janë të nderuar.

فَمَالِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ﴿٣٦﴾

ç’është me ata që nuk besuan dhe zgjasin qafat nga ti?

عَنِ ٱلْيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ ﴿٣٧﴾

Ulën në grupe në të djathtë e në të majtë teje?

أَيَطْمَعُ كُلُّ ٱمْرِئٍۢ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍۢ ﴿٣٨﴾

A dëshiron secili prej tyre të hyjë në Xhennetin r begatshëm?

كَلَّآ ۖ إِنَّا خَلَقْنَٰهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾

Kurrsesi! Ne i krijuam ata nga ajo çka ata e dinë.

فَلَآ أُقْسِمُ بِرَبِّ ٱلْمَشَٰرِقِ وَٱلْمَغَٰرِبِ إِنَّا لَقَٰدِرُونَ ﴿٤٠﴾

Pra betohem në Zotin e lindjeve e të perëndimeve, se Ne kemi fuqi.

عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًۭا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٤١﴾

të zëvendësojmë me më të mirë se ata dhe Ne nuk mund të na dalë kush para.

فَذَرْهُمْ يَخُوضُواْ وَيَلْعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوْمَهُمُ ٱلَّذِى يُوعَدُونَ ﴿٤٢﴾

Po ti lëri ata të zhyten edhe më thellë në të kota dhe të dëfrehen deri që të ballafaqohen në ditën e tyre që po u premtohet.

يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ ٱلْأَجْدَاثِ سِرَاعًۭا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍۢ يُوفِضُونَ ﴿٤٣﴾

Ditën kur duke u ngutur dalin prej varreve, sikur nguteshin te idhujt,

خَٰشِعَةً أَبْصَٰرُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌۭ ۚ ذَٰلِكَ ٱلْيَوْمُ ٱلَّذِى كَانُواْ يُوعَدُونَ ﴿٤٤﴾

Me shikimet e tyre të përulura i ka kapluar poshtërimi. Ajo është dita që ka qenë premtuar.