Тоҷикӣ
Surah Al-Waqi'ah ( The Event ) - Aya count 96
إِذَا وَقَعَتِ ٱلْوَاقِعَةُ ﴿١﴾
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿٢﴾
ки дар воқеъ шуданаш ҳеҷ дурӯғ нест,
خَافِضَةٌۭ رَّافِعَةٌ ﴿٣﴾
гурӯҳеро пасткунанда аст ва гурӯрҳеро баландкунанда.
إِذَا رُجَّتِ ٱلْأَرْضُ رَجًّۭا ﴿٤﴾
Он гоҳ, ки замин ба сахтӣ биларзад
وَبُسَّتِ ٱلْجِبَالُ بَسًّۭا ﴿٥﴾
ва кӯҳҳо ба тамом реза-реза шаванд
فَكَانَتْ هَبَآءًۭ مُّنۢبَثًّۭا ﴿٦﴾
ва чун ғуборе пароканда гарданд,
وَكُنتُمْ أَزْوَٰجًۭا ثَلَٰثَةًۭ ﴿٧﴾
فَأَصْحَٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ ﴿٨﴾
яке аҳли саъодат. Аҳли саъодат чӣ ҳол доранд?
وَأَصْحَٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ ﴿٩﴾
Дигар аҳли шақоват (бадбахт). Аҳли шақоват чӣ ҳол доранд?
وَٱلسَّٰبِقُونَ ٱلسَّٰبِقُونَ ﴿١٠﴾
Севумини онҳо, ки пешқадаму пешдаст буданд ва инак пеш раводанд (дар ҷаннат).
أُوْلَٰٓئِكَ ٱلْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾
Инҳо муқаррабонанд (наздиккардашудагонанд)
فِى جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ ﴿١٢﴾
ثُلَّةٌۭ مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿١٣﴾
وَقَلِيلٌۭ مِّنَ ٱلْءَاخِرِينَ ﴿١٤﴾
ва андаке аз онҳо, ки аз пас омадаанд
عَلَىٰ سُرُرٍۢ مَّوْضُونَةٍۢ ﴿١٥﴾
бар тахтҳои мурассаъ (зарбофт)
مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيْهَا مُتَقَٰبِلِينَ ﴿١٦﴾
рӯбарӯи ҳам бар онҳо такя задаанд.
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَٰنٌۭ مُّخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾
Писароне ҳамеша ҷавон гирдашон мечарханд
بِأَكْوَابٍۢ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍۢ مِّن مَّعِينٍۢ ﴿١٨﴾
бо қадаҳҳову кӯзаҳо ва ҷомҳое аз шаробе, ки дар ҷӯйҳо ҷорист,
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ﴿١٩﴾
аз нушиданаш на сардард гиранд ва на беҳуш шаванд.
وَفَٰكِهَةٍۢ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿٢٠﴾
Ва меваҳое, ки худ интихоб мекунанд.
وَلَحْمِ طَيْرٍۢ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾
Ва гӯшти парранда, аз ҳар чӣ бихоҳанд,
كَأَمْثَٰلِ ٱللُّؤْلُؤِ ٱلْمَكْنُونِ ﴿٢٣﴾
ҳамонанди марворидҳое дар садаф.
جَزَآءًۢ بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾
Ҳама ба мукофоти корҳое, ки мекардаанд.
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًۭا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿٢٥﴾
Дар он ҷо на сухани беҳуда шунаванд ва на гуноҳолуд
إِلَّا قِيلًۭا سَلَٰمًۭا سَلَٰمًۭا ﴿٢٦﴾
ҷуз як сухан: «Салом, салом!»
وَأَصْحَٰبُ ٱلْيَمِينِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلْيَمِينِ ﴿٢٧﴾
Аммо аҳли саъодат, аҳли саъодат чӣ ҳол доранд?
فِى سِدْرٍۢ مَّخْضُودٍۢ ﴿٢٨﴾
Дар зери дарахти сидри бехор
وَطَلْحٍۢ مَّنضُودٍۢ ﴿٢٩﴾
ва дарахти музе (банан), ки мевааш бар якдигар чида шуда
وَظِلٍّۢ مَّمْدُودٍۢ ﴿٣٠﴾
وَمَآءٍۢ مَّسْكُوبٍۢ ﴿٣١﴾
وَفَٰكِهَةٍۢ كَثِيرَةٍۢ ﴿٣٢﴾
لَّا مَقْطُوعَةٍۢ وَلَا مَمْنُوعَةٍۢ ﴿٣٣﴾
ки бепоён ва касро аз он бознадоранд.
وَفُرُشٍۢ مَّرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾
إِنَّآ أَنشَأْنَٰهُنَّ إِنشَآءًۭ ﴿٣٥﴾
Он занонро Мо биёфаридем, офариданӣ
فَجَعَلْنَٰهُنَّ أَبْكَارًا ﴿٣٦﴾
عُرُبًا أَتْرَابًۭا ﴿٣٧﴾
Маъшуқи ҳамсарони худанд,
لِّأَصْحَٰبِ ٱلْيَمِينِ ﴿٣٨﴾
ثُلَّةٌۭ مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ ﴿٣٩﴾
وَثُلَّةٌۭ مِّنَ ٱلْءَاخِرِينَ ﴿٤٠﴾
ва гурӯҳе, ки аз пас омадаанд.
وَأَصْحَٰبُ ٱلشِّمَالِ مَآ أَصْحَٰبُ ٱلشِّمَالِ ﴿٤١﴾
Аммо аҳли шақоват, аҳли шақоват (бадбахт) чӣ ҳол доранд?
فِى سَمُومٍۢ وَحَمِيمٍۢ ﴿٤٢﴾
Дар боди гарм ва оби ҷӯшонанд
وَظِلٍّۢ مِّن يَحْمُومٍۢ ﴿٤٣﴾
لَّا بَارِدٍۢ وَلَا كَرِيمٍ ﴿٤٤﴾
إِنَّهُمْ كَانُواْ قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿٤٥﴾
"Инҳо пеш аз ин дар нозу неъмат буданд.
وَكَانُواْ يُصِرُّونَ عَلَى ٱلْحِنثِ ٱلْعَظِيمِ ﴿٤٦﴾
ва бар гуноҳони бузург исрор (давом) мекарданд
وَكَانُواْ يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًۭا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٤٧﴾
ва мегуфтанд: «Оё замоне, ки мо мурдему хоку устухон шудем, боз ҳам моро зинда мекунанд
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ ﴿٤٨﴾
قُلْ إِنَّ ٱلْأَوَّلِينَ وَٱلْءَاخِرِينَ ﴿٤٩﴾
Бигӯ: «Ҳамаро, онон, ки аз ин пеш буданд ва онҳо, ки аз паяшон омада буданд,
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَٰتِ يَوْمٍۢ مَّعْلُومٍۢ ﴿٥٠﴾
ҳама дар ваъдагоҳи он рӯзи муъайян хоҳанд буд.
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا ٱلضَّآلُّونَ ٱلْمُكَذِّبُونَ ﴿٥١﴾
Он гоҳ шумо, эй гумроҳони дурӯғбароранда,
لَءَاكِلُونَ مِن شَجَرٍۢ مِّن زَقُّومٍۢ ﴿٥٢﴾
аз дарахтони заққум хоҳед хурд
فَمَالِـُٔونَ مِنْهَا ٱلْبُطُونَ ﴿٥٣﴾
ва шикамҳои худро аз он пур хоҳед кард
فَشَٰرِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ ٱلْحَمِيمِ ﴿٥٤﴾
ва бар болои он оби ҷӯшон хоҳед нушид,
فَشَٰرِبُونَ شُرْبَ ٱلْهِيمِ ﴿٥٥﴾
чунон менушед, ки шутури ташн, а об менӯшад.
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ ٱلدِّينِ ﴿٥٦﴾
Ин аст меҳмондориашон дар рӯзи ҷазо.
نَحْنُ خَلَقْنَٰكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾
Мо шуморо офаридаем, пас чаро тасдиқ намекунед?
أَفَرَءَيْتُم مَّا تُمْنُونَ ﴿٥٨﴾
Оё он маниро, ки мерезед, дидаед?
ءَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُۥٓ أَمْ نَحْنُ ٱلْخَٰلِقُونَ ﴿٥٩﴾
Оё шумо ӯро меофаринед ё Мо офаринандаем?
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ ٱلْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٦٠﴾
Мо маргро бар шумо, муайян сохтем ва нотавон аз он нестом, ки
عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَٰلَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِى مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾
ба ҷои шумо қавме монанди шумо биёварем ва шуморо ба сурате, ки аз он бехабаред, аз нав биёфаринем.
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ ٱلنَّشْأَةَ ٱلْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٦٢﴾
Шумо ай офариниши нахуст огоҳед, чаро ба ёдаш наёваред?
أَفَرَءَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾
Оё чизеро, ки мекоред, дидаед?
ءَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُۥٓ أَمْ نَحْنُ ٱلزَّٰرِعُونَ ﴿٦٤﴾
Оё шумо мерӯёнедаш ё Мо рӯёнандаем?
لَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنَٰهُ حُطَٰمًۭا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ﴿٦٥﴾
Агар мехостем, хошокаш месохтем, то дар ҳайрат бимонед.
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿٦٦﴾
Гӯянд: «Мо зиён кардагонем,
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿٦٧﴾
أَفَرَءَيْتُمُ ٱلْمَآءَ ٱلَّذِى تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾
Оё оберо, ки менӯшед, дидаед?
ءَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ ٱلْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ ٱلْمُنزِلُونَ ﴿٦٩﴾
Оё шумо онро аз абр фурӯд меоред ё Мо фурӯд орандагонем?.
لَوْ نَشَآءُ جَعَلْنَٰهُ أُجَاجًۭا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿٧٠﴾
Агар мехостем онро талх мегардонидем. Пас чаро шукр намегӯед?
أَفَرَءَيْتُمُ ٱلنَّارَ ٱلَّتِى تُورُونَ ﴿٧١﴾
Оё он оташро, ки меафрузед дидаед?
ءَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَآ أَمْ نَحْنُ ٱلْمُنشِـُٔونَ ﴿٧٢﴾
Оё дарахташро шумо офаридаед ё Мо офаринандаем?
نَحْنُ جَعَلْنَٰهَا تَذْكِرَةًۭ وَمَتَٰعًۭا لِّلْمُقْوِينَ ﴿٧٣﴾
Мо онро хушдоре (аз дӯзах) ва барои мусофирони роҳнавард матоъе сохтем.
فَسَبِّحْ بِٱسْمِ رَبِّكَ ٱلْعَظِيمِ ﴿٧٤﴾
Ба номи Парвардигори бузурги худ тасбеҳ гӯй!
۞ فَلَآ أُقْسِمُ بِمَوَٰقِعِ ٱلنُّجُومِ ﴿٧٥﴾
Пас савганд ба ғурубгоҳи ситорагон!
وَإِنَّهُۥ لَقَسَمٌۭ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ﴿٧٦﴾
Ва ин савгандест, — агар бидонед, — бузург.
إِنَّهُۥ لَقُرْءَانٌۭ كَرِيمٌۭ ﴿٧٧﴾
Албатта ин Қуръонест гиромиқадр
فِى كِتَٰبٍۢ مَّكْنُونٍۢ ﴿٧٨﴾
لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾
ки ҷуз покон даст бар он назананд.
تَنزِيلٌۭ مِّن رَّبِّ ٱلْعَٰلَمِينَ ﴿٨٠﴾
Нозилшуда аз ҷониби Парвардигори ҷаҳониён аст.
أَفَبِهَٰذَا ٱلْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ﴿٨١﴾
Оё ин суханро дурӯғ меҳисобед?
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾
Ва насиби худро дар дурӯғ ҳисобидани он қарор медиҳед?
فَلَوْلَآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾
Пас чаро он гоҳ ки ҷон ба гулӯ расад
وَأَنتُمْ حِينَئِذٍۢ تَنظُرُونَ ﴿٨٤﴾
ва шумо дар ин ҳангом менигаред?
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ ﴿٨٥﴾
Мо аз шумо ба ӯ наздиктарем, вале шумо намебинед.
فَلَوْلَآ إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ ﴿٨٦﴾
Агар қиёматро бовар надоред,
تَرْجِعُونَهَآ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ ﴿٨٧﴾
агар рост мегӯед, бозаш гардонед! (рӯҳро бар ҷасад)
فَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلْمُقَرَّبِينَ ﴿٨٨﴾
Аммо агар аз муқаррабон (наздикшудагон) бошад.
فَرَوْحٌۭ وَرَيْحَانٌۭ وَجَنَّتُ نَعِيمٍۢ ﴿٨٩﴾
барои ӯст осоишу рӯзӣ ва биҳишти пурнеъмат.
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنْ أَصْحَٰبِ ٱلْيَمِينِ ﴿٩٠﴾
Ва аммо агар аз аҳли саъодат бошад,
فَسَلَٰمٌۭ لَّكَ مِنْ أَصْحَٰبِ ٱلْيَمِينِ ﴿٩١﴾
пас туро аз аҳли саъодат салом аст.
وَأَمَّآ إِن كَانَ مِنَ ٱلْمُكَذِّبِينَ ٱلضَّآلِّينَ ﴿٩٢﴾
Ва аммо агар, аз такзибкунандагони (дурӯғ барорандагони) гумроҳ бошад,
فَنُزُلٌۭ مِّنْ حَمِيمٍۢ ﴿٩٣﴾
ба оби ҷӯшон меҳмонаш кунанд
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ ﴿٩٤﴾
ва ба дӯзахаш дароваранд.
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ ٱلْيَقِينِ ﴿٩٥﴾
Ин сухан сухане росту яқин аст!
فَسَبِّحْ بِٱسْمِ رَبِّكَ ٱلْعَظِيمِ ﴿٩٦﴾
Пас ба номи Парвардигори бузургат тасбеҳ гӯй!